Motoryka – co to takiego? Tak jak każda dyscyplina sportowa jakieś swoje charakterystyczne cechy i zasady, tak sportowcy uprawiający odmienne dyscypliny muszą posiadać jakieś cechy motoryczne. Bardziej lub mniej rozbudowane, jednakże każdy z nich musi posiadać solidny fundament, na którym będzie rozwijał się w danym sporcie.

Czym jest ten fundament?

Według koncepcji treningu funkcjonalnego FMS – fundament ten nosi miano „motoryczności podstawowej”. Składają się na niego dwie zdolności uwarunkowane koordynacją układu nerwowo-mięśniowego: mobilność oraz stabilność. Sa to dwie cechy, które powinny być rozwinięte równie wysoko u wszystkich zawodowych sportowców. Bez nich nie będą oni w stanie wykorzystać pełni potencjału cech motorycznych.

Skoro mamy już fundament, możemy przejść do budowania kolejnych poziomów. Drugim z nich wg koncepcji treningu funkcjonalnego FMS jest „motoryczność ukierunkowana”.

Jest to pierwszy moment, w którym mogą pojawić się znaczne różnice w zapotrzebowaniach jakie stawiają odmienne dyscypliny względem sportowców.

Cechy motoryczne

Wyróżniamy 7 cech motorycznych: siła, szybkość, gibkość, koordynacja ruchowa, moc, wytrzymałość, zręczność. Ciężko się nie zgodzić z argumentem, że osoby uprawiające różne dyscypliny, takie jak piłka nożna i tenis ziemny będą musiały poświęcić każdej z wymienionych cech tyle samo czasu, na tę samą partie ciała. Jest to powód rozpowszechnienia treningów motorycznych wśród sportowców. Dzięki skrupulatnej analizie i wyodrębnieniu cech, które są dominujące w danej dyscyplinie – najlepsi sportowcy stają się jeszcze lepsi, a poziom wielu dyscyplin wzniósł się na znacznie wyższy poziom.

Drugą stroną medalu jest zmniejszona ilość kontuzji i urazów. Ponieważ dzięki odpowiedniemu przygotowaniu i eliminacji słabych punktów zawodnicy stali się mniej podatni na ich powstawanie. Warto również zwrócić uwagę na to, że trening motoryczny pozwala na szybszą i bardziej efektywną progresję w każdej dyscyplinie sportowej. Ważną kwestią w rozwoju cech motorycznych jest zachowanie odpowiedniej proporcji między nimi – i tutaj najważniejsza rolę odgrywa trener, którego wiedza musi być odpowiednio obszerna, aby nie dopuścić do tej dysproporcji, bądź zniwelować ją w momencie, w którym zawodnik do niego przychodzi.

Motoryka a trening

Ostatnim poziomem przygotowania motorycznego, na którym bazuje koncepcja treningu funkcjonalnego FMS jest „technika”. Składają się na nią głównie specyficzne wzorce ruchowe występujące w danej dyscyplinie sportowej. Jest to poziom, który pozwala wyróżnić najlepszych z najlepszych. Jednakże świetnie opanowana technika nic nie znaczy bez odpowiednio silnych dwóch wcześniejszych poziomów. Podsumowując, motoryka w obecnych czasach stała się nieodzownym elementem sportu oraz sportowców. Jest ona elementem, który często stanowi o przewadze danego sportowca/drużyny. Najlepsi sportowcy właśnie motoryce poświęcają większość swojego czasu w trakcie okresu przygotowawczego. Warto o nią zadbać już od samego początku rozpoczęcia przygody ze sportem. Dzięki czemu dzieci będą rozwijały się prawidłowo, a ryzyko powstania kontuzji zostanie zminimalizowane.